หลังจากสูญเสียแม่ไปในความขัดแย้งระหว่างคนกับสัตว์ป่า เด็กน้อย Pardamat รอดชีวิตเพียงลำพังในระบบนิเวศน์อันท้าทายของมารา เขาเผชิญกับความยากลำบากมากมายเป็นเวลาสามสัปดาห์ในขณะที่เขาออกค้นหาอาหารและความปลอดภัย
เมื่อวันที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2566 พบร่างช้างที่กำลังให้นมในเขตพื้นที่อนุรักษ์ Pardamat ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงการต่อสู้ดิ้นรนที่สัตว์ป่าในภูมิภาคนี้ต้องเผชิญอยู่
แม้การสูญเสียครั้งนี้เป็นเรื่องที่น่าเศร้าใจ แต่การค้นพบนมก็บ่งชี้ว่าช้างเพิ่งคลอดลูก ทำให้มีความหวังเล็กๆ น้อยๆ ว่าลูกช้างอาจยังมีชีวิตอยู่
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา มีคนเห็นลูกวัวตัวหนึ่งเดินเข้าไปในหมู่บ้านชาวมาไซ เจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่าในพื้นที่สังเกตเห็นว่าลูกวัวตัวนั้นได้เข้าร่วมกับฝูงสัตว์ที่อยู่ใกล้เคียง พวกเขาสังเกตจากระยะไกล โดยหวังว่าลูกวัวตัวนั้นคงจะพบกับครอบครัวใหม่และไม่ได้อยู่ตัวเดียว
การช่วยเหลือของ Pardamat ไม่ได้เป็นเพียงการกระทำทางกายภาพเท่านั้น แต่ยังแสดงถึงความอดทนและความมุ่งมั่นของเขาด้วย
เรื่องราวของเขาเป็นเครื่องเตือนใจอันทรงพลังถึงความสำคัญของการอยู่ร่วมกับสัตว์ป่าและการปกป้องสัตว์สง่างามเหล่านี้เพื่อคนรุ่นต่อๆ ไป
ในช่วงปลายเดือนกรกฎาคม เจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่าที่ปาร์ดามัตได้รับรายงานอีกครั้งเกี่ยวกับช้างที่อาจถูกทิ้ง
เมื่อวันที่ 28 กรกฎาคม พวกเขาพบลูกวัวตัวเดิมที่เคยเห็นเมื่อสองสัปดาห์ก่อน ซึ่งตอนนี้กำลังเดินเข้ามาใกล้ถิ่นฐานของชาวมาไซเอง
เจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่าได้ช่วยเหลือลูกวัวตัวนี้ได้อย่างรวดเร็วและติดต่อหน่วยสัตวแพทย์เคลื่อนที่ SWT/KWS Mara ภารกิจกู้ภัยจึงเริ่มต้นขึ้นเมื่อได้รับการยืนยันว่าลูกวัวตัวนี้อยู่ในสถานะกำพร้า
โฆษณา
เมื่อเจ้าหน้าที่ดูแลสนามบินมาถึง พวกเขาก็ได้พบกับฉากที่ซาบซึ้งใจ ลูกช้างที่มีหูเป็นรูปหัวใจ นอนอยู่ที่เบาะหลังของรถแลนด์ครุยเซอร์ และยืดงวงออกอย่างอ่อนโยนเพื่อเป็นการทักทาย
แม้ว่าลูกวัวจะต้องผ่านอะไรมามากมาย แต่เขาก็แสดงความวิตกกังวลเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ซึ่งทำให้เขายังมีความหวังในอนาคตที่สดใส
